ketil

 Binêre herwiha: ketıl

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ketil	ketil
Îzafe	ketila	ketilên
Çemandî	ketilê	ketilan
Nîşandera çemandî	wê ketilê	wan ketilan
Bangkirin	ketilê	ketilino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ketilek	ketilin
Îzafe	ketileke	ketiline
Çemandî	ketilekê	ketilinan

ketil mê

1. (aman) Amaneke elektrîkî ku ji bo kelandina avê tê bikaranîn.
   • Li gor agahiya ku hat hildan, li Eyyubiyeya navçeya navend, li taxa Yenîceyê ceyrana ketilê Kubra Asiya 7 salî li mitbexê kişand. — (İbrahim Atmaca, Li Şanliûrfayê ceyranê zarokek kişand û kuşt [arşîv], aa.com.tr/kk, 2017)
   • "Ka qehweyekê ji avê xwe re bîne!" got bi xeyd ji lawikê ber destê xwe re. Lawikê ku serê wî di ber wî de ber bi ketilê spî ve çû ku kirêca wî ji vir ve xuya bû û av ji şûşeya kêlekê bera dayê. — (Hesen Ildiz, Siya yê Din [arşîv], Pall Weşan, 2023, r. 76)
   • Hevserokê berê yê Şaredariya Bajarê Mezin a Amedê di peyama xwe de dibêje “Vê êvarê li hêviya min nesekinin. Bi hevalê Selahattin re xweş û geşa me heye. Em hundir, hun li derve. Nuçeyan ji ketilê bigirin.” — (Selçuk Mizrakli li jûra girtîgehê ya Selhattîn Demîrtaş bicih bû [arşîv], rudaw.net, 2022)

Etîmolojî

Navmiletî. Bide ber tirkî ketıl, ji îngilîzî kettle, ji îngilîziya navîn ketel, herwiha chetel, ji îngilîziya kevn ċietel (“qazan”) ji proto-cermenî *katilaz (“qazan, setil”), jê pê ve rehê wê nayê zanîn.

Ferî

Navdêr

ketil nêr

1. qazan

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên qazan hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}