kesûkarî

Kurmancî

Navdêr

kesûkarî mê

1. xizmatî, lêzimî, eqrebatî, mirovatî, mervatî, têkilî, rewşa kesûkarbûnê

Etîmolojî

Ji kesûkar + -î

Werger

navdêr

• Almanî: Sippe → de m, Verwandschaft → de m, artverwandt → de
• Erebî: ^?ال‎ → ar (al-)
• Farisî: خویشاوندی‎ → fa, قرابت‎ → fa