kenokî

Kurmancî

Navdêr

kenokî mê

1. rewşa kenokbûnê
2. devkenokî, devlikenî, devkenî, rûkenokî, beşûşî, rûkenî, kerînî, gewcî, keratî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji kenok + -î

Werger

• Almanî: ^?Eselhaftigkeit → de m
• Farisî: شادی‎ → fa, خنده رویی‎ → fa
• Îngilîzî: stupidity → en, ^?foolishness → en, ^?silliness → en
• Tirkî: güleççe → tr, güleçlik → tr