devlikenî

Kurmancî

Navdêr

devlikenî mê

1. kenokî, devkenokî, rûkenokî, girnijokî, devkenî, beşûşî, rûkenî, rûlikenî

Etîmolojî

Ji devliken +‎ -î.

Werger

• Tirkî: güleççe → tr, güleçlik → tr, güler yüz → tr