kerînî

Kurmancî

Rengdêr

kerînî

1. Karê şaş ûbêwic, bê aqilî, bê mejî, dînatî.
2. kerî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كه‌رینی‎

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: ^?Eselhaftigkeit → de m
• Erebî: ^?الحماقه‌‎ → ar, ^?الحمق‎ → ar, ^?الدوغة‎ → ar, ^?الدوقانیة‎ → ar, ^?الدوقة‎ → ar, ^?الرثء‎ → ar, ^?الرثیة‎ → ar, ^?الرثیئة‎ → ar, ^?الرطأ‎ → ar, ^?الرعالة‎ → ar, ^?الرهق‎ → ar, ^?الطغومة‎ → ar, ^?الطغومیة‎ → ar, ^?الطنبلة‎ → ar, ^?اللغابة‎ → ar, ^?اللغوبة‎ → ar, ^?النعثلة‎ → ar
• Farisî: ^?احمقی‎ → fa, ^?خریت‎ → fa
• Îngilîzî: foolishness → en, silliness → en, stupidity → en, ^?deafness → en, ^?dumbness → en
• Tirkî: eşeklik → tr, sağırlık → tr