kelê

Kurmancî

Rengdêr

kelê

1. bêxwê, bosî, xwarina yan vexwarina xwê di nav de nîne yan pirr kêm heye
   • Bo çi hûn ji kelehê re dibên "kelê"? / Li aliyê me ji xwarina bê xwê re, "kelê" dibêjin. — (Seyidxan Anter: Ev ne kar û barên baweriyan e!.., Amidakurd.com, 2005)

Jê

• kelêhî
• kelêtî
• kelêyî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Fînî: suolaton → fi, mauton → fi
• Îngilîzî: saltless → en, unsalted → en, unsalty → en
• Swêdî: osaltad → sv
• Tirkî: tuzsuz → tr

Formeke navdêrê 1

kelê

1. Binêre kel.

Formeke navdêrê 2

kelê

1. Binêre kele.

Herwiha

• keleyê