karın

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

karın

1. zik, hûr
2. zik

   ayağını hızla atın karnına vurdu lingê xwe bi şid li zikê hesp xist

3. ak (di şûna malzarok, malsexl û rehîmê de)

   seni dokuz ay karnımda taşıdım

   min tu neh mehan di zikê xwe de xweyî kir

4. zik (di hin tiştan de beşa vala a hundirû)

   şişenin karnı zikê şûşeyê

5. zik (di cihê asikê, mîdeyê de)

   karnı aç zikê wî birçî ye

6. (mecazî) zik (di şûna nav, dil, aqil, hundirû de)

   ben onun karnındakini ne bileyim ez çi zanim çi di zikê wê de heye