kırılmak

Tirkî

Lêker

kırılmak

1. şkestin
2. şikestin, şikîn, daşikestin, xiş bûn, hel bûn, firîn
3. qelîn (ji ber nexweşîn, şer û tiştê wisa qirbûna mirov an jî ajelan)

   bu savaşta binlerce insan kırıldı di vî şerî de bi hezaren mirov şikestin

4. têk çûn (ji bo şikestina tesîra tiştekî)
5. (mecazî) şikestin (şikîna çîka serma, ba û wekî wan)

   soğun etkisi kırıldı çîka sermayê şikiya

6. (mecazî) şikestin, şikîn (ji bo tirs, hêvî û hwd)

   cesareti kırıldı cesareta wî şikiya

7. dilmanî bûn, dilşikestî bûn (dil jê man, kêfjê şikestin)
8. ji hev filitîn, ji hev de ketin

   ağaç o kadar meyve tutmuş ki, dalları kırılıyor dar hingî mêwe girtiye, gulî di binî de dişikên

9. şikîn fa