kâr

  1. kar, qezenc, desketî (pereyê kuji dan û stendina bazirganî dikeve dest)
    Bugünkü kârım gayet iyi.
    Kara min a îro gelek baş e.
  2. kar, kelk, sûd, havil, feyde
    Onun bana hiç kârı yok.
    Tu kara wî ji min re nîn e.
  3. kar (di bazirganiyê de ferqa di navbera buhayê mal û firotina wê de)
    Parça başına bir milyon kârım var.
    Serê parçeyê milyonek kara min e.

Etîmolojî

biguhêre

Ji farisî کار‎(kâr).