jînde

Kurmancî

Navdêr

jînde mê û nêr

1. jîndar, giyandar, canewer, giyanewer, benderuh, zindî, zînde,
   mirov û ajel û hemû tiştên biruh

   Mirov goya jîndeyê herî biaqil e belêm bi tabûyan jiyan li xwe kiriye jahr û mirin!(Rojan Hazim: Tabû û tolerans, Xweza.com, 7/2004)

Etîmolojî

Ji jîn +‎ -de.

Jê

• jîndehî
• jîndetî
• jîndeyî

Werger

• Tirkî: dinamik → tr, dinç → tr, zinde → tr, esen → tr, sağlıklı → tr, enerjik → tr, canlı → tr