isim

Kurmancî

Navdêr

isim n

1. Gotina kesek pê têt nasîn.

   Hevmane: nav

   • Muhîtê isman im ez
     Xwezî min sed ser hebana — (Feqiyê Teyran, )

Herwiha

• ism
• îsim
• îsm

Jê

• bêisim
• bêisimî
• bi-isim
• bi-isimî
• isimdar
• isimdarî
• isimder
• isimderî
• isimdêr
• isimdêrî
• isimî

Etîmolojî

Ji erebî اسم (isim) ji rehê s-m- / s-m-y-, hevreha aramî ܫܡܐ / שמא (şima), îbranî שם (şêm), akadî şumu

Werger

• Erebî: ^?اسم → ar
• Farisî: نام → fa
• Îngilîzî: name → en
• Tirkî: ad → tr, isim → tr

Azerî

Navdêr

isim

1. nav (ism)
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

isim

1. nav

   Yeni isimler gazeteye katıldı. ― Navên nû tevlî rojnameyê bûn.

2. navdêr
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]