imkan

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	imkan	imkan
Îzafe	imkana	imkanên
Çemandî	imkanê	imkanan
Nîşandera çemandî	wê imkanê	wan imkanan
Bangkirin	imkanê	imkanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	imkanek	imkanin
Îzafe	imkaneke	imkanine
Çemandî	imkanekê	imkaninan

imkan mê

1. Hebûna demê yan diravan an şiyanê ji bo kirina tiştekî.
   • »Fe-ati l-qewse barîha ela ya ramîye l-qewseyn«
     Ji sirra lamekan wacib tenezzul kir di imkanê
     »Fe-eyne l-'ilmu eyne l-'eyn we-eyne l-eynu iz la-eyn« — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Herwiha

• imkanat
• îmkan
• îmkanat

Hevmane

• derfet
• delîv
• fersend
• keys
• şans
• hemk
• mefer
• fesal
• mecal
• wesan
• gengazî

Etîmolojî

Ji erebî إمكان‎ (imkan).

Werger

• Tirkî: potansiyel → tr

Azerî

Navdêr

imkan

1. derfet, delîve, firset, keys
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên derfet hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Navdêr

imkan

1. delîv, fersend, keys, şans, hemk, mefer, fesal, mecal, wesan, îmkan, gengazî,
   hebûna demê yan diravan an şiyanê ji bo kirina tiştekî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)