homojen

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
homojen	homojentir	herî homojen homojentirîn

homojen

1. kesên yan tiştên mîna hev, wek hev, eynî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• homogen
• homogên
• homojên

Dijmane

• heterojen

Ji wêjeyê

Kemalîstan bi darê zorê milet û grûbên etnîkê yên li Tirkîyeyê dan ber xwe û xwestin bi her awayî wan asîmîle bikin û civateke homojen pêk bînin. Hewildanên wan hemî bi vê perspektîfê bûne û hîn jî ev sîyaseta dewleta tirkan nehatîye guherîn.

(Serdar Roşan: Tirk, Sevr, kemalîzm û du rêyên li pêş kurdan, Nefel.com, 6/2007)

Etîmolojî

Ji homo +‎ -jen.

Jê

• homojenî
• homojenîtî
• homojentî

Werger

• Almanî: homogen → de
• Bulgarî: еднороден → bg m (ednoroden), еднородна → bg m (ednorodna), еднородно → bg n (ednorodno), еднородни pl
• Çînî: 同質 → zh, 同质 → zh
• Erebî: متجانس‎ → ar
• Fînî: yhtenäinen → fi, homogeeninen → fi
• Fransî: homogène → fr
• Holendî: homogeen → nl
• Îngilîzî: homogeneous → en
• Îtalî: omogeneo → it
• Mecarî: homogén → hu
• Portugalî: homogêneo → pt m, homogênea → pt m
• Swêdî: homogen → sv
• Telûgûyî: సజాతి (sajaathi)
• Tirkî: bağdaşık → tr, cinas → tr, mütecanis → tr
• Yûnanî: ομοιογενής → el m (omoiogenís), , ομοιογενές → el n (omoiogenés), ομοιογενείς pirjimar