hin caran

Kurmancî

Mane

hin caran (cureyê peyvê?)

1. car caran, carinan, carine, car car, hinde car, hin gav, carna, carcaran, yek caran, geh, car carinan, hinde caran, tesadûfî, gavinan, yekcaran, dema

Etîmolojî

Ji hin + caran.

Werger

• Almanî: bisweilen → de, gelegentlich → de, zuweilen → de
• Farisî: گاهی‎ → fa
• Tirkî: ara sıra → tr, bazen → tr, bazen → tr, bazı → tr, bazı bazı → tr, çat pat → tr, kimi zaman → tr, ^?ara sıra → tr