car caran

Kurmancî

Mane

car caran (cureyê peyvê?)

1. hinde caran, carinan, hin caran, kêm caran, car car, hinde car, hin gav, car, tek tûk, gav gavinan

Etîmolojî

Ji car + caran.

Werger

• Almanî: ^?ab und zu → de
• Îngilîzî: occasionally → en, ^?between-whiles, ^?on and off → en
• Tirkî: ara sıra → tr, ayda yılda bir → tr, bayramda seyranda → tr, bazen → tr, bazı → tr, bazı bazı → tr, pat sat → tr, zaman zaman → tr, ^?arada sırada → tr, ^?vakit vakit → tr