hi-

Kurmancî

Pêşgir

hi-

1. (devokî) î-, ev, vê: hiro (îro)
2. (devokî) pêşgirek e ku di hin devokan de tê serê hin peyvan: histêrk (stêr), histran (stran)

Etîmolojî

Peyvên histêrk, histran - berevajî ku bi şaşî tê bawerkirin - ne formên kevn yên kurmancî ne. Di zimanên din yên hindûewropî de ev "hi-" li destpêkê nîne. Ji ber ku du yan zêdetir herfên bêdeng li destpêkê hinekî zehmet û giran in, pêşî peyvên "stêr(k), stran bûne istêr(k), istran. Lê ji ber ku kurmancî herfên bideng li destpêkê baş qebûl nake, taliyê h jî daye destpêka wan peyvan. Anku formên kevn û eslî "stêr, stran" bin, dîrokiyen wiha çêbûne: stêr, stran > istêr, istran > histêr(k), histran.