heyf hilanîn

Kurmancî

Biwêj

heyf hilanîn

1. intîqam, tolvekirin, li hemberî ziyan an jî jiyana kesekî xwe, ji ye neyar bedel girtin

   Ew heya heyfe neltilîne, tu car nasekine.

   • Selîm nizanibû dê çi bêje. Ji duh ve ji axîn û nalîna jina xwe xew neketiye çavan, bi şev de sond xwariye ku here heyfa jin û kurê xwe hilîne. — (Mihemed Şarman, Pirça Winda, Avesta, 2016, çapa 2em, r. 50, ISBN 978-605-5585-41-9)

Etîmolojî

Ji heyf + hilanîn.

Werger

• Almanî: ^?heimzahlen → de, ^?rächen → de, ^?vergelten → de, ^?sich revanchieren → de
• Farisî: قصاص کردن‎ → fa
• Îngilîzî: take revenge → en, avenge → en
• Tirkî: intikam almak → tr, öç almak → tr