hewale

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /hɛwɑːˈlɛ/
• Kîtekirin: he·wa·le

Navdêr 1

hewale mê

1. raguhezandin, ji cihekî birin yan hinartin cihek din
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Ah-i ji destê wê sirê dil ji meyê hewale kir
  Ah-i ji destê wê sirê dil ji meyê hewale kir — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حه‌واله‌‎

Bide ber

• hewal

Jê

• (Lêker) hewale kirin
• (Navdêr) hewalekirin
• (Rengdêr) hewalekirî
• hewaleker

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: Geldanweisung → de m, Überweisung → de m
• Erebî: ^?البولیصة‎ → ar
• Farisî: ^?حواله‎ → fa
• Îngilîzî: relegate → en
• Tirkî: ^?havale → tr, ^?hâdise → tr

Navdêr 2

hewale nêr

1. balkon, şaneşîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)