hêrdin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /heːɾˈdɪn/
• Kîtekirin: hêr·din

Lêker

hêrdin

1. hêran, hûr kirin, biçûk kirin (bi taybetî bi amûrekê şkandin daku hûr bibe):

   Aş genimî dihêre û dike ar.

   Aş gênim dihêre., êş genim hêrd.

Tewîn

Lêker:

-hêr-

Jê

• hêrdî