hêram

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: hê·ram

Navdêr

Tewandina hêram
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hêram	hêram
Îzafe	hêrama	hêramên
Çemandî	hêramê	hêraman
Nîşandera çemandî	wê hêramê	wan hêraman
Bangkirin	hêramê	hêramino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	hêramek	hêramin
Îzafe	hêrameke	hêramine
Çemandî	hêramekê	hêraminan

hêram m

1. (cilûberg) Cawê yekparçeyî yên ku bi taybetî hecî li xwe dipêçin (berê romiyan jî li xwe dikirin).

   Hevmane: çarşaf, ihram, pûşî, xêlî, xaşe

Herwiha

• hêrame

Jê

• hêram kirin (lêker)
• hêramkirin (navdêr)
• hêramkirî (rengdêr)
• hêramî

Bide ber

• heram

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Bettlaken → de n, Laken → de n
• Fînî: tooga → fi
• Îngilîzî: toga → en, sheet → en
• Tirkî: duvak → tr, ihram → tr, çarşaf → tr, gelinlik → tr