hênan

Soranî

Lêker

hênan

1. anîn, înan, hanîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: هێنان‎

Hevmane

• hawirdin

Tewîn

• -hên-

Dijmane

• birdin

Dûnde

• derhênan
• derhêner
• derhênerî
• rahênan
• rahêner
• rahênerî

Etîmolojî

Binêre: anîn