Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Lêker biguhêre

înan gerguhêz

  1. (devkî) anîn; tiştek yan kesek ji derek dûrtir gihandin derek nêzîktir; di gel kesekê/î yan tiştekê/î hatin; bi kesekê/î yan tiştekê/î re hatin
    Ji kerema xwe, bo min perdaqek avê bîne.
    Hevalên xwe jî li gel xwe bînin.

Bi alfabeyên din biguhêre

Ji wêjeya klasîk biguhêre

Herwiha biguhêre

Tewîn biguhêre

Dijmane biguhêre

Biwêj biguhêre

  • anîn dinyayê:
  • anîn holê:
  • anîn serê kesekê/î:
  • anîn ûştewîştê:
  • bi kar anîn

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji navgira anîn (-în-) çêbûye, peyvek arî anku îranî ya ku herwiha serekaniya hênan ya soranî, ardene ya zazakî, averden ya farisî, biyarden ya mezenderanî. Bi pehlewî âwurden bû, bi avesta âberten, bi soranî û kurmancî -awr- ji -an-ê diguhere, bi zazakî wek -ar- dimîne.

Peyvên jêçêbûyî biguhêre

  • kurmanciya rojavayî: înan
    • reşwî: înan (hilatî) ~ (w)înan (hin nimûne ji bo tewandina vê lêkerê: ez tînim; ez nînim (ez nayînim); min wîna (min îna); min nîna (min neyîna); wîne (bîne); mîne (meyîne); ê wîni (dê bînit); ê nîni (dê neyînit))

Werger biguhêre

Navdêr 1 biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî înan înan
Îzafe înana înanên
Çemandî înanê înanan
Nîşandera çemandî înanê wan înanan
Bangkirin înanê înanino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî înanek înanin
Îzafe înaneke înanine
Çemandî înanekê înaninan

înan

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger biguhêre

Navdêr 2 biguhêre

Binêre îman.

Zazakî biguhêre

Cînav biguhêre

înan

  1. wan
  2. pirjimar a tewandî