hâkim

Tirkî

Navdêr

hâkim

1. serwer, hakim

   Şehrin hâkimi. ― Serwerê bajêr.

2. dadger, dadwer, hakim

   Mahkemede hâkimin karşısında sus pus oldu.

   Li dadgehê li hemberî dadger his û pis jê demeket.

3. sereke, sereta
4. pêkar, serdest, hakim (ê ku bi xwe, bi zimanê xwe dikare)

   Eşine hâkim birisi. ― Yekî ji kulfetê xwe re serdest e.

5. serbest, serdest (ê ku di kar û barê xwe de jêhatiye)

   Dile hakim bir yazar. ― Nivîskarekî ku ji ziman re serdest e.

6. raser, diyar

   Denize hâkim bir köşk. ― Koşkeke raserî deryayê.

7. hakim