gindor

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɡɪnˈdoːɾ/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: gin·dor

Navdêr 1

gindor nêr

1. (fêkiyek) Guhartoyeke gundor.

Navdêr 2

gindor nêr

1. kevirê ku li ser banî tê gerandin, Bangur, bangurdan, banger, benger, bagurdan, bengeran, lox, lorx, bangerok, tapan, bangerîd.
   • Ez kuman ji serê keçelan didim alî. Ji hundir de civaka xwe, dîroka xwe, wêjeya xwe û xwe jî tev li wan rexne dikim. Bi vî karê han, ez di warê rexneyê de dilêriya windayî vedigerînim. Dixwazim şopa Xanî biajom û banên me yên derizî û qelişî bi gundor û bangeran rast bikim ji bo di bin dilopan de nejîm. — (Jan Dost: Serê keçel û kumê xwendevanên Diyarnameyê, Diyarname.com, 3/2007)

Herwiha

Ji koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê, 3/2012:

Hüseyin Pîroğlu Li herèma Goyan/Şırnak-Uludere ji ev peyvè gellek rengdare, her gund navek jè re çèkir ye..

• Gundê Hilal: parmûtî
• Gundê Zirovge: pambirîtik
• Gundê Repin: pambirîtî
• Gundê Mijîn: bongurik
• Gundê Bileh: bombirîtîk
• Gundê Olöşî: bongur

Etîmolojî

Têkilî gindirîn, gilovir, gund, govend, gog ku eslen ji maneya girover tên.