geştyar

Kurmancî

Navdêr

geştyar

1. geryar, gerok, turîst, rêving, rêwî,
   kesa/ê yan ajelê ku digere
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. seyah^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: گه‌شتیار‎

Herwiha

• geştiyar

Ji wêjeyê

• Taybetiyeke wan (dengbêjan) ya din jî heye ku, ew kesên geştyar in û her li şar û şaristanan digerin, berhevkariyê dikin, tûrikên xwe tije dikin û paşê jî tînin li warên xwe, li deverên din distrên. Bi vê kira xwe, dikin ku berhem li her derê welêt belav bibin. Ji lew re, ji ber vî aliyê wan, em dikarin bi hêsanî û sanahî raboriya xwe di berhemên wan de bibînin û bibêjin ku dîroka me ya devkî hinek jî deyndarê vê damezraka dengbêjiyê ye. — (Zana Farqînî: Dengbêjî: Xweseriyeke muzîka kurdî, Amidakurd.com, 6/2007)

Etîmolojî

Ji geşt +‎ -yar.

Jê

• geştyarî

Werger

• Almanî: Tourist → de nêr, Vergnügungsreisender → de
• Erebî: ^?السائح‎ → ar
• Îngilîzî: tourist → en
• Tirkî: turist → tr, seyyah → tr, gezmen → tr