esnaf

Kurmancî

Navdêr

esnaf

1. bazirgan, ticar, tacir, dikandar, miameletçî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Jê

• esnafî
• esnafîtî
• esnaftî

Ji wêjeya klasîk

• Ref ref dixwişîne seyr û geştan
  Esnafê umem sixar û kubbar
  Qet'a venema di şehrî deyyar — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Almanî: Ladeninhaber → de nêr, ^?Handwerker → de nêr
• Farisî: اصناف‎ → fa
• Îngilîzî: artificer → en, artisan → en
• Tirkî: esnaf → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Navdêr

esnaf

1. esnaf
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. jina xerab, jina nelirê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)