erek

Kurmancî

Baneşan

erek, r-ya req

1. Wexta ku tiştekî ji bîr kiriye bê bîra mirov, ji bo wateyek xurttir bide peyva xwe dibêje "erek" yan jî "errekê".

   Zilemekî gundîbi navê Hecî Silêman bi bîr kirina xwe meşhûr bû, rojek bi terextora xwe ji bo çandiniyê mazot û gubre dibe ser erdê xwe. Li ber gundekî mazota terextorê xelas dibe. Ew jî dere ji gundîyekî tenekak mazot dixwaze. Lê gundîyê din dibêje apo wa di ereba terextorê de bîdonên mazotê hene. Li ser vê yekê Apê Hecî Silêman dibêje:
   Erek! Kuro wellehî mi xwe ji bîr kiribû!.

Herwiha

• errek

Etîmolojî

Onomatopoetîk.

Teteriya krîmî

Rengdêr

erek

1. dûr
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên dûr hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Navdêr

erek

1. merem, mebest, mexsed, qezd, niyet, bayist, armanc, hedef, daxwaz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)