enîgirê

Kurmancî

Rengdêr

enîgirê

1. mirovê ne vekirî, mirovê bi rûçikê wî yê girê xuya ko yê toreye, tingijî, hêris, mirûtî

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئەنیگرێ‎

Hevmane

• navçavgirê

Etîmolojî

Ji enî +‎ grê.

Werger

• Erebî: عبوس‎ → ar, البسور‎ → ar, ^?عباس‎ → ar
• Îngilîzî: angry → en, austere → en, frowning → en, sulkily → en