emanetdar

Kurmancî

Navdêr

emanetdar

1. Spardegir, emanetgir. Kesê/a xwediyê emanetê ye. Kesê ku tiştekî jê re hatiye emanetdayîn.

   Eger em bixwazin ji bo zimanê bavûkalên xwe wek emanetdarek baş bimînin, divê em xwedî li zimanê xwe derkevin.

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî amîn, emîn, emn, emanet

Jê

• emanetdarî
• emanetdarîtî

Werger

• Îngilîzî: depository → en, depositary → en, trustee → en, bailee → en, consignee → en, depot → en
• Tirkî: emanetçi → tr, (bir şey) emanet edilen kimse

Osmanî

Navdêr

emanetdar

1. emanetdar

Bi alfabeyên din

• امانتدار‎