elît

Kurmancî

Navdêr

elît mê û nêr

1. bijare, cilewdar, serkêş, pêşewa, pêşeng,
   kesên ji hemûyan zîrektir yan dewlemendtir
   • Ew xwe ji jinên kurd ko bi kurdî diaxifin û li ber firotina satilîn mêst rûdinin, li pey barên hejikan in û li ber deriyên mizgeftan destên xwe vedigire bi ferqtir dibîne. Ji hêla şertên ko vê gavê ew tê de ye, pir normal e; lê ew bi xwe jî diyar û îtiraf dike bê ew çi qasî “bêjiya” civata kurd e. Ji ber ew weha bawer dike ko ew daxilî nav elîta kurd bûye, lê elîteke bi tu awayên xwe wek kurdan tev nagere. Elîteke ko bi kurdî nizane, elîteke ko bi tayinê hatiye ser serê kurdan û ne diyar e bê ew ê kengî bi tekmeyê biçin. — (Enwer Karahan, Aysel Tugluk nefretê ji mêran dike, Nefel.com, 8/2007)

Herwiha

• êlît

Etîmolojî

Ji fransî élite ji élire.

Jê

• elîtî
• elîtîst
• elîtîzm

Werger

• Almanî: ^?Elite → de m
• Erebî: نخبة‎ → ar mê
• Fînî: eliitti → fi, parhaimmisto → fi
• Fransî: élite → fr mê
• Holendî: elite → nl mê
• Îbranî: עילית (‘ilít), אליטה (elíta)
• Îngilîzî: elite → en
• Katalanî: élite → ca mê
• Rusî: элита (elíta)
• Spanî: élite → es mê
• Tirkî: elit → tr, seçkinler → tr