ekol

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ekol	ekol
Îzafe	ekola	ekolên
Çemandî	ekolê	ekolan
Nîşandera çemandî	wê ekolê	wan ekolan
Bangkirin	ekolê	ekolino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	ekolek	ekolin
Îzafe	ekoleke	ekoline
Çemandî	ekolekê	ekolinan

ekol mê

1. dibistana fikirî, komek kesên li gor rêbazekê yan îdeolojiyekê dixebitin

   ekolên wêjeyî

   • Ekol di netîceya gelek minaqaşeyên fikrî û pirdengiyê de derdikevin ku ji xwe re beşekî civatê dikin tiryakiyên xwe û bi wî awayî tesîrê li civatê dikin. — (Enwer Karahan: W, Netkurd.com, 2/2006)

Etîmolojî

Ji fransî école.

Jê

• ekolî

Tirkî

Navdêr

ekol (forma pirjimar ekoller)

1. rêbaz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)