ekber

Kurmancî

Rengdêr

ekber

1. mezin, gewre, mezintirîn

   Ellahu ekber (Xwedê mezin e. Xwedê mezintirîn e.)

Ji wêjeyê

Her yek ji newal û koh û deştan.
Reh subhetê goşiyê beheştan.
Her rewde riyad xuld ekber.
Her çesme ji eyn ab kewser.
Her koh ji rengê torê Mûsa.
Ji enwar tecelliyê tepîsa.
Her nehr ji rengê ejdeha bû.
Her sebze, bi muicîzan esa bû.
Her dar ji feydê nûbuharî.
Têk şuile dida ji nûr barî.

(Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, 1695)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Tirkî: ekber → tr

Tirkî

Navdêr

ekber

1. mezintirîn, gewretirîn, ekber
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)