dilmayî

Kurmancî

Rengdêr

dilmayî

1. xeyidandî, xeyidî, azarde, rencîde, dilşikestî, acizkirî, acizbûyî, sil
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. tûre, bêzar, tengezar, enirî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• (Lêker) dilmayî bûn
• (Lêker) dilmayî kirin

• (Navdêr) dilmayîbûn
• (Navdêr) dilmayîkirin

• (Rengdêr) dilmayîbûyî
• (Rengdêr) dilmayîkirî

Etîmolojî

dil man

Werger

• Almanî: gekränkt → de, verletzt → de, eingeschnappt → de, beleidigt → de
• Erebî: ^?مستاء‎ → ar
• Farisî: رنجیده‎ → fa, دلخور‎ → fa
• Fînî: loukattu → fi, loukkaantunut → fi
• Îngilîzî: offended → en, hurt → en
• Tirkî: rencide → tr, gücendirilmiş → tr, incinmiş → tr, incitilmiş → tr, kalbı kırılmış, alıngan → tr, dargın → tr, gücenik → tr, kalbi kırık → tr, kırgın → tr, münfail → tr, şikeste → tr, gayri memnun → tr, kalp kırık → tr, kalbı kırılmış → tr, kırık → tr