dildarî

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: dil·da·rî

Navdêr

Tewandina dildarî
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dildarî	dildarî
Îzafe	dildariya	dildariyên
Çemandî	dildariyê	dildariyan
Nîşandera çemandî	wê dildariyê	wan dildariyan
Bangkirin	dildariyê	dildariyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dildariyek	dildariyin
Îzafe	dildariyeke	dildariyine
Çemandî	dildariyekê	dildariyinan

dildarî m

1. evîn, evîndarî, yaranî, hezkirin, eşq, dildarbûn, evîndarbûn, aşiqbûn
   • Nezer kî tu li astanê
     Li min pirsek bi dildarî
     Dibit hempayê dîdarî — (Melayê Cizîrî, Dîwan, ~1640)
2. vîn, hez^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• dildarîtî
• dildartî

Jê

• dildarî bûn (lêker)
• dildarî kirin (lêker)
• dildarîbûn (navdêr)
• dildarîbûyî (rengdêr)
• dildarîkirin (navdêr)
• dildarîkirî (rengdêr)

Etîmolojî

Ji dildar +‎ -î

Werger

• Almanî: Hingabe → de m, ^?Bereitwilligkeit → de m, ^?Leidenschaft → de m
• Farisî: عشق → fa, عاشق بودن → fa, تسکین دادن → fa, ^?مهر → fa
• Fînî: intohimo → fi, rakkaus → fi
• Îngilîzî: love → en, amour → en, courtship → en, ^?adoration → en
• Tirkî: aşıklık → tr, aşk → tr, ihtiras → tr, sevda → tr, tutku → tr, ^?tutkunluk → tr, ^?vurgunluk → tr