destnimêj

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɛstnɪˈmeːʒ/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: dest·ni·mêj

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	destnimêj	destnimêj
Îzafe	destnimêja	destnimêjên
Çemandî	destnimêjê	destnimêjan
Nîşandera çemandî	wê destnimêjê	wan destnimêjan
Bangkirin	destnimêjê	destnimêjino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	destnimêjek	destnimêjin
Îzafe	destnimêjeke	destnimêjine
Çemandî	destnimêjekê	destnimêjinan

destnimêj mê

1. xweşûştina bo nimêjê (bi taybetî şûştin dest û pî û serûçavên xwe)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Hevmane

• avdest
• taret

Herwiha

• desnimêj
• desnivêj
• desniwêj
• destnimêj
• destniwêj

Bikaranîn

• destnimêj girtin: xwe şûştin bo nimêjê
• destnimêj (lê) ketin: bi destavkirinê yan hewaberdanê yan leş ketina bi leşê kesek zayendcuda re "pîs" bûn.
  Dema destnimêj bikeve, kesa/ê nimêjker divê carek din destnimêjê bigire daku bikare nimêjê bike.

Etîmolojî

Ji dest +‎ nimêj.

Jê

• destnimêja stûr
• destnimêja zirav
• bêdestnimêj
• bêdestnimêjî
• bidestnimêj
• bidestnimêjî
• destnimêjgir
• destnimêjgirtî
• destnimêjketî

Werger

• Erebî: وضوء‎ → ar
• Farisî: وضو‎ → fa
• Îngilîzî: ablution → en
• Tirkî: abdest → tr, aptes → tr, aptest → tr