avdest

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːvˈdɛst/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ
• Kîtekirin: av·dest

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	avdest	avdest
Îzafe	avdesta	avdestên
Çemandî	avdestê	avdestan
Nîşandera çemandî	wê avdestê	wan avdestan
Bangkirin	avdestê	avdestino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	avdestek	avdestin
Îzafe	avdesteke	avdestine
Çemandî	avdestekê	avdestinan

avdest mê

1. destav, gû û mîz, gû yan mîz, rîtin û mîstin, rîtin yan mîstin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. destavxane, destavgeh, avdestxane, avdestgeh, cihê lêrîtin û lêmîstinê, cihê, cihê mirov lê dirîn û dimîzin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• abdest
• avdas
• awdest

Etîmolojî

Ji av +‎ dest.

Jê

• avdestgeh
• avdestî
• avdestxane

Werger

• Erebî: ^?وضوء‎
• Farisî: ابدست‎, شستشو‎ → fa, وضو‎ → fa, دست نماز‎ → fa, آبدست‎ → fa
• Îngilîzî: ablution → en, water closet → en, ^?latrine → en, ^?privy → en, ^?wash room → en, ^?toilet → en

Zazakî

Mane

1. avdest, desmêj