daxwazker

Kurmancî

Navdêr

daxwazker

1. Kesa/ê ku daxwaza tiştekî dike.
   Kesa/ê ku tiştekî dixwaze.

   Hevmane: talib, xwazgîn, dilxwaz, viyer, xwazkar, karniyar, telebkar

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: داخوازكه‌ر‎

Herwiha

• daxwazkar
• daxwezkar
• daxwezker
• daxazkar
• daxazker
• darxwazkar
• darxwezkar
• darxwezker
• darxazkar
• darxazker

Etîmolojî

Ji daxwaz + -ker.

Werger

• Almanî: Bewerber → de m, Bewerberin → de m, Antragsteller → de m, Förderer → de, Petent → de m, anspruchsvoll → de, verlangend → de, ^?anfragend → de
• Erebî: ^?طالب‎ → ar, ^?الناشد‎ → ar
• Farisî: مشتاق‎ → fa, مدعی‎ → fa, خواهان‎ → fa, مدعی‎ → fa, درخواست کننده‎ → fa, طالب‎ → fa
• Fînî: hakija → fi
• Fransî: prétendant → fr
• Îngilîzî: applicant → en, aspirant → en, seeker → en, demander → en, claimer → en, claimant → en, desiring → en, ^?demandant → en, ^?pretender → en, ^?requestive → en
• Tirkî: isteyen → tr, talip → tr, istekli → tr, dileyici → tr, talepkâr → tr
• Yûnanî: διεκδικητής → el (diekdikitís)