talib

Kurmancî

Navdêr

talib

1. xwazgîn, daxwazker, dilxwaz, viyer, xwazkar, karniyar, telebkar,
   kesa/ê ku daxwaza tiştekî dike,
   kesa/ê ku tiştekî dixwaze,
   kesa/ê ku teleba tiştekî dike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. xwezkar^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• talîb

Têkildar

• teleb
• telebe

Ji wêjeyê

• Tevgera Demokratên Şoreşger jî taliba desthilata belediyeyan e — (Nefel.com, 12/2008)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: der Bewerber, die Bewerberin, fragend → de, wünschend → de
• Erebî: ^?طالب‎ → ar
• Fînî: hakija → fi
• Fransî: prétendant → fr
• Îngilîzî: applicant → en, aspirant → en
• Tirkî: isteyen, talip → tr, istekli → tr, mürit → tr
• Yûnanî: διεκδικητής → el (diekdikitís)