dînayî

Kurmancî

Navdêr

dînayî mê

1. dînanî, dînî, dînîtî, dîntî, beng, nehişîbûn, bengîtatî, bengîtî, dînetî, harayî, harbûn, harî, hartî, sefêktî, sefêktî

Etîmolojî

Ji dîn +‎ -ayî.

Werger

• Almanî: ^?Wahnsinn → de m
• Farisî: جنون‎ → fa, دیوانگی‎ → fa
• Îngilîzî: ^?madness → en, ^?craziness → en