harayî

Kurmancî

Navdêr

harayî mê

1. beng, nehişîbûn, bengîtatî, bengîtî, dînanî, dînayî, dînetî, dînîtî, dîntî, harbûn, harî, hartî, sefêktî, sefêktî, derdese

Etîmolojî

• har +-ayî

Werger

• Farisî: دیوانگی‎ → fa, هاری‎ → fa