dîbek

Kurmancî

Navdêr

Dîbek (1)

dîbek mê

(Stewr, Mêrdîn) (riwek) Giyayek zerardar ku bi granî di nav tûtin û fringîyan de şên dihê.
Îsal dîbekê li tûtina me xist.
(Qoser, Mêrdîn) dîbê
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
(Ûrmiye) gêgur
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
(Semsûr) gunik
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

dîba

Navê zanistî

Orobanche kurdica

Etîmolojî

Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

Tirkî: canavar otu → tr