cire

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /d͡ʒɪˈrɛ/ r-ya req

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cire	cire
Îzafe	cireya cira	cireyên cirên
Çemandî	cireyê cirê	cireyan ciran
Nîşandera çemandî	wê cireyê wê cirê	wan cireyan wan ciran
Bangkirin	cireyê cirê	cireyino cirino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	cireyek cirek	cireyin cirin
Îzafe	cireyeke cireke	cireyine cirine
Çemandî	cireyekê cirekê	cireyinan cirinan

cire mê

1. dubendî, lihevnekirin, arîşe, kêşe, pirsgirêk, problem, nakokî
   • Berî sefera Celal Talebanî jî cire di navbera herduyan [Talebanî û serokwezîrê Iraqê Îbrahîm Ceferî] de li ser sefera Emerîkayê çêbû... — (Brahîm Ceferî diçe şerê Celal Talebanî, Nefel.com, 9/2005)

Herwiha

• cirre

Etîmolojî

Ji cir +‎ -e.

Jê

• cirxweş
• cirnexweş
• bêcire
• bêciretî
• bêcireyî
• bicire
• biciretî
• bicireyî
• ciredar
• bêciredarî
• cirekir
• cirekirî

Werger

• Farisî: جروبحث‎ → fa
• Îngilîzî: strife → en, arguing → en