Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî carûd carûd
Îzafe carûda carûdên
Çemandî carûdê carûdan
Nîşandera çemandî carûdê wan carûdan
Bangkirin carûdê carûdino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî carûdek carûdin
Îzafe carûdeke carûdine
Çemandî carûdekê carûdinan

carûd , r-ya nerm

  1. bêr, mer, bêrik, merik, heskîf, kurek,
    amûrek xwedî doxek kin û beşek pahn û vêl ku ji bo bar kirin yan jî veguhastina gelaş, toz û arîyê ji ciyekî bo ciyekî din tê bikaranîn
    • Di wir re carûda ku li ber tifika sobeyê bû dît. Rahişt carûdê û li ber tifikê li ser qerevîzkan rûnişt. Pizotan di sobeya devvekirî re mîna kevirên hêtûnê xuyanî dikirin. Wî carûda xwe di nav wan re rakir û bi lez carûd valakir menqelê. Piştî ku bi wî haweyî menqel ji pizotan dagirt, bi maşikê pizot ji hev vepexirandin. — (Serok Altaxûs, Laleş Qaso, Çapa 2., 2009, weşanxana Komal)

Herwiha biguhêre

Bide ber biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî جاروف(carûf).

Werger biguhêre