canecan

Kurmancî

Bilêvkirin

• Kîtekirin: ca·ne·can

Rengdêr

canecan

1. jidil, samîmî
2. kelecan

Jê

• canecan bûn (lêker)
• canecan kirin (lêker)
• canecanbûn (navdêr)
• canecanbûyî (rengdêr)
• canecankirin (navdêr)
• canecankirî (rengdêr)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: صمیمی → fa
• Îngilîzî: ^?singere → en
• Tirkî: içli dışlı → tr, samimi → tr