bisihir

Kurmancî

Rengdêr

bisihir

1. bisêr, biavsûn, avsûndar, efsûndar, biefsûn, sêhrdar
2. sêrdar, avsûnkirî, bisêhr, biavsûn, avsûndar, efsûndar, biefsûn, sêhrdar

Etîmolojî

Ji bi- +‎ sihir.

Werger

• Tirkî: sihirli → tr, ^?büyülü → tr, ^?efsunkâr → tr