biefsûn

Kurmancî

Rengdêr

biefsûn

1. avsûndar, avsûnkirî, efsûnkirî, efsûndar, bisêhr, bisêr, biavsûn, sêhrdar
2. efsûnker^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Etîmolojî

Ji bi- +‎ efsûn.

Werger

• Almanî: ^?berückend → de
• Tirkî: afsunlu → tr, füsun → tr, sihirli → tr