efsûnkirî

Kurmancî

Rengdêr

efsûnkirî

1. ya / yê ku hatiye efsûn kirin

Etîmolojî

Ji efsûn +‎ kirî.

Werger

• Tirkî: afsunlu → tr, sihirli → tr, efsunkâr → tr, şerbetli → tr, füsun → tr, ^?büyülü → tr, ^?tılsım → tr