bineret

  1. binçîne, esas, destpêk, binaxe, bingeh
    Di bineret de mirov ji axê hatîne afirandin.
  2. qutabxane an jî zanîngeh ji pola yek ta neh (di demê berê de di gotinê seretayî û navincî)

Etîmolojî

biguhêre

Dibe ji bin bê ku bi ramana rih wek bingeh