bihuner

Kurmancî

Rengdêr

bihuner

1. xurt, jêhatî, jîr, zane, erbab, mahîr

Etîmolojî

Ji bi- +‎ huner.

Werger

• Almanî: fähig → de, gewandt → de, ^?kunstvoll → de, ^?gekonnt → de, ^?künstlerisch begabt, ^?tüchtig → de
• Farisî: ^?چیره دست‎ → fa, ^?کاردان‎ → fa, ^?ماهر‎ → fa
• Îngilîzî: ^?accomplished → en
• Tirkî: sanatlı → tr