berxwedar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
berxwedar		herî berxwedar

berxwedar

1. binesîb, bextiyar, jîdirêj, emirdirêj

   Berxwedar bî! ― Mala te ava! Serfiraz bî! Xwedê bide te!

Herwiha

• berxudar

Bide ber

• berxweder

Jê

• berxwedarî
• (Lêker) berxwedar bûn
• (Lêker) berxwedar kirin
• (Navdêr) berxwedarbûn
• (Navdêr) berxwedarkirin
• (Rengdêr) berxwedarbûyî
• (Rengdêr) berxwedarkirî

Etîmolojî

Formeka kurtkirî ji "berxwerdar", ji zimanên îranî, hevreha farisî برخوردار‎ (berxwerdar) ji برخوردن‎ (berxwerden, “jê feyde kirin”) ji ber (berhem, deramet) خوردن‎ (xwerden, “xwarin”).

Werger

• Farisî: برخوردار‎ → fa, مقاوم‎ → fa, نستوه‎ → fa
• Tirkî: direnişçi → tr, dirençli → tr, esen → tr, mutlu → tr